De wielerwereld houdt al dagen de adem in. Wat begon als een vrolijk kraambericht – Sarah De Bie en Wout van Aert verwelkomden begin december 2025 hun tweede kindje, een dochtertje – is in een paar dagen tijd omgeslagen in een nachtmerrie die niemand had zien aankomen.
Gisteren brak Ivonne Boeckx, de moeder van Wout van Aert, het stilzwijgen op Instagram met een oproep die heel Vlaanderen deed huiveren. “Ik zoek moeders die ervaring hebben met ernstige problemen na de bevalling,” schreef ze. “Ik heb nog nooit zo’n geval gezien.

Zelfs toen ik mijn eigen vijf kinderen kreeg, waaronder Wout, heb ik dit nooit meegemaakt.”
Wat Sarah De Bie momenteel doormaakt, is een aaneenschakeling van complicaties die elkaar in hoog tempo opvolgen en verergeren. Het begon met extreme vermoeidheid. “Ze slaapt nauwelijks twee uur per nacht,” vertelt een vriendin van de familie die anoniem wil blijven.
“Zelfs als de baby slaapt, ligt Sarah wakker van de pijn en de koorts.” Die koorts steeg gisteren tot boven de 38,8 °C, vergezeld van hevige, krampende buikpijn die haar deed dubbelklappen. Artsen vrezen voor een baarmoederontsteking of een achtergebleven stukje placenta dat een infectie veroorzaakt.

De pijn aan haar perineum is zo hevig dat zitten vrijwel onmogelijk is. Sarah wordt al dagen geholpen met een opblaasbaar kraamkussen, maar zelfs dat biedt nog maar weinig verlichting. Ze verliest nog steeds grote hoeveelheden bloed en vaginale afscheiding – veel meer dan normaal zes dagen na de bevalling.
“Het lijkt wel alsof haar lichaam de bevalling nog niet heeft afgesloten,” zegt Ivonne radeloos.
Dan is er de táo bón die zo ernstig is dat geen enkel laxeermiddel nog werkt. Sarah heeft al drie dagen geen stoelgang meer gehad en de druk in haar buik maakt de pijn alleen maar erger.

Tel daar de stress-incontinentie bij op: elke keer als ze lacht, hoest of niest, verliest ze urine. “Ze schaamt zich kapot,” zegt haar schoonmoeder. “Ze durft bijna niet meer te praten uit angst dat het weer gebeurt.”
De borstvoeding, die ze zo graag wilde geven, is een marteling geworden. Haar borsten zijn keihard, pijnlijk gezwollen en rood. De melkkanalen zitten verstopt, er zijn knobbels voelbaar en gisteren werd mastitis vastgesteld. De huisarts heeft onmiddellijk antibiotica voorgeschreven, maar de koorts wil niet zakken.
Sarah moet om de twee uur kolven, maar zelfs dat lukt nauwelijks door de pijn.
Alsof dat nog niet genoeg is, valt haar haar met bossen uit. “Ze wast haar haar en er blijven hele plukken in haar handen achter,” vertelt Ivonne.
“Ze huilt als ze in de spiegel kijkt.” Hoofdpijn en duizeligheid maken dat ze soms minutenlang moet gaan liggen, bang om flauw te vallen terwijl ze de baby vasthoudt.
Wout van Aert heeft alles opzij geschoven. Het trainingskamp in Spanje is geannuleerd, sponsorafspraken zijn afgezegd, zelfs de persconferentie van Visma-Lease a Bike werd zonder hem gehouden. Hij is dag en nacht bij zijn vrouw.
“Hij draagt haar naar de badkamer als ze niet meer kan lopen,” vertelt een buurvrouw die het gezin al jaren kent. “Hij verschoont haar, wast haar, houdt haar vast als ze huilt van de pijn. Ik heb hem nog nooit zo bleek gezien.”
Ivonne Boeckx, normaal een sterke, nuchtere vrouw, klinkt gebroken. “Ik heb zelf vijf keer bevallen. Natuurlijk had ik ook hechtingen, ook pijn, ook bloedverlies. Maar dit… dit is van een andere orde. Ik wist niet dat een lichaam zó kapot kon na een bevalling. Ik voel me machteloos.
Daarom vraag ik hulp aan andere moeders: wat kunnen we nog doen? Welke artsen, welke therapieën, welke tips? Alles is welkom.”
De reacties stromen binnen. Duizenden vrouwen delen hun eigen verhalen. Sommigen herkennen zich volledig, anderen schrikken van de ernst. “Ga onmiddellijk naar het ziekenhuis,” is het meest gedeelde advies.

“Koorts boven 38,5 °C met buikpijn en aanhoudend bloedverlies is een spoedgeval.” Er gaan geruchten dat Sarah gisterenavond laat met een ambulance naar het AZ Herentals is gebracht, maar het gezin heeft nog niets bevestigd.
Intussen heeft #SarahSterkte de top van de trending topics bereikt. Vrouwen delen foto’s van hun eigen littekens, hun eigen kraamtranen, hun eigen gevechten met mastitis en incontinentie. “Eindelijk iemand die durft te zeggen dat een bevalling ook een hel kan zijn,” schrijft een moeder uit Leuven.

“We worden doodgezwegen met die perfecte kraamfoto’s.”
De boodschap is duidelijk: wat Sarah De Bie doormaakt is extreem, maar niet uniek. Eén op de zeven vrouwen krijgt te maken met ernstige postnatale complicaties. Veel te veel vrouwen lijden in stilte uit schaamte of omdat ze denken dat het “erbij hoort”.
Ivonne Boeckx weigert dat nog langer te accepteren.
Of Sarah inmiddels in het ziekenhuis ligt en hoe het nu precies met haar gaat, is nog niet bekend. Wat wél bekend is: achter de glimlach van de kampioen schuilt een gezin dat vecht. En een schoonmoeder die, voor het eerst in haar leven, geen raad meer weet.
We wensen Sarah, Wout, hun pasgeboren dochtertje en grote broer Georges alle kracht van de wereld. En we hopen dat dit verhaal eindelijk het taboe doorbreekt: bevallen is geen sprookje. Soms is het een gevecht op leven en dood.